Ich möchte Superman sein! (Spoiler: nicht geklappt!)

20 juli 2019 - Kassel, Duitsland

Vind je Duits nog een beetje lastig of wil je gewoon Nederlands lezen? Geen probleem, begrijp ik volkomen! Scroll dan eventjes naar onderen, daar staat de Nederlandse vertaling van mijn blog. 
_________________________________________________________________________________

Hey! Das ist schon lange her, oder? Es war bestimmt ruhig ohne mich, oder nicht? Jetzt ist die Ruhe vorbei! Ich bin wieder da! Ja, seit meinem letzten Blog sind einige Wochen vergangen (genauer gesagt fast zwei Monate), aber ich hatte gute Gründe dafür!
Ich habe wieder genug erlebt, damit du schon wieder genügend erlebt. Lehne zurück, entspanne dich in der Sonne, trinke etwas und genieße dich diesen Blog.

Seit das letzte Mal, dass ich geschrieben habe, hat Noes mich zum ersten Mal in Kassel besucht. Für die Leute, die Noes noch nicht kennen und meine Instagram- und Facebook-Seite daher nicht genug verfolgen, habt keine Sorgen, ich werde ihr unter Patricks Steinwohnung herausziehen.
Ich kann Noes seit ungefähr 1.5 Jahren meine Freundin nennen! J
Während ihres Besuchs in Kassel habe ich gekocht (und das Huhn brennen lassen, während ich die Tür für sie geöffnet habe) und natürlich war ein Besuch im bekannten Café/Restaurant ALEX ein Muss. Wir wollten auch etwas Aktives tun. Zum Glück, dass Kassel uns mit dem schönen Bergpark Wilhelmshöhe begeistern kann! Herkules wollte wieder meine Aufmerksamkeit, also stiegen Noes und ich die 532 Stufen hinauf. Das hat mich so gefreut! Nein, es war wirklich ein wunderschöner Tag.

Oh ja, Thjeu ist auch mit seinem Einhorn nach Kassel gereist! Sofort, als er in unsere Wohnung kam, wurde er an die Arbeit geschickt, nämlich den Grill zusammenzubauen! (Nochmals vielen Dank, Schatz!)
Auch mit Thjeu gingen Chem und ich zum Kaffee zu Herkules und machten wir viele andere Dinge! Thjeu kann mich immer zum Lächeln bringen!

Let’s go back in time! Für die Daten-Freaks unter uns: 2. Juni). Anita, Romy und Noes besuchten mich und Chem. Wir beschlossen schwimmen zu gehen und gingen ins Auebad. Ein super schöner Schwimmbad, auch draußen! Draußen gab es auch einen Tauchturm mit verschiedenen Höhen, der höchste war 10 Meter hoch.
Wunderbar! Ich dachte, dass es eine gute Idee wäre von diesen 10 Metern abzuspringen. Schöner Spaziergang mit Chem und Romy nach oben. Schöne steile Treppe, wo man froh ist, wenn man das überlebt. Standen wir dort, auf 10 Metern Höhe. Nachdem Chem und Romy gesprungen waren, war es nun an mir zu springen. „Schau nicht über den Rand, tue es nicht Iris, nein.“ Doch gemacht. War eine schlechte Idee. Ich kann ihnen sagen, es gab bessere Ideen. Über die Trappe wieder nach unten oder doch springen? Springen ist schneller, also…
PLUMPS! Mhm, das fühlte nicht normal.. nicht gut. Okay, gib es ein bisschen Zeit. Wenn ich bemerkte, dass ich meine Beine kaum bewegen konnte und nicht atmen konnte, war es Zeit für Panik. Ein Rettungsschwimmer und Noes sprangen sofort in das Schwimmbad. Chem schwamm sofort auf zu mir. Der Rettungsschwimmer trug jedoch seinen Superman-Cape, sprang so über Noes und Chem und zog mich zur Seite. Noes hat meine Seite nicht verlassen (dafür bin ich sehr dankbar) und Anita, Romy und Chem sind auch dabei geblieben (wofür wieder Danke!) Nach vielen Versuchen, über die Treppe zur Seite zu kommen, beschlossen die Rettungsschwimmer, den Krankenwagen zu rufen. Am Ende habe ich es alleine geschafft und bin in den Krankenwagen nach dem Krankenhaus gefahren. Ich danke allen Rettungskräften und den Rettungsschwimmern, sie haben nämlich super gehandelt und meine Dankbarkeit ist groß!
Nachdem die Röntgenbilder aufgenommen wurden, beschloss ich Mama und Papa anzurufen. Sie taten alles für mich und ich bedanke mich wirklich bei ihnen!
Das Resultat meines Sprungs war, dass ich meinen Rücken geprellt hatte und das sie mich für eine Nacht im Krankenhaus behalten wollten. Nachmittags und abends hatte ich viele schöne Leute bei mir (Noes, Chem, Romy, Anita und Katia). Am nächsten Tag holte Chem mich wiedre ab und ich kann sagen: Chem war unglaublich lieb und hilfsbereit. Danke Chem!
 

Nun, genug von meinem Versuch Superman zu sein. Am nächsten Wochenende fuhren Chem und ich mit Elisa (IT), Deborah (IT), Katia (MEX) und Estefania (MEX) nach Utrecht und Amsterdam. Eine lange Busfahrt später kamen wir in Utrecht an, wo wir die nächste zwei Nachten verbringen würden. Unsere Freunde waren sofort von allen Fahrräder überrascht! Ja, die Niederlande haben mehr Fahrräder als Einwohner. Ich zeigte ihnen die Kanäle, den Dom von Utrecht und den Rest des Stadtzentrums. Es schien, als ob sie sich sofort in die Stadt verliebt hätten. Wenn du jemals internationale Freunde hat, die die Niederlande besuchen, besucht eine Snackbar. Unsere Freunden genossen die Snacks, hauptsächlich mexicano’s, Frikandellen en Kroketten. Nach einem gemütlichen Abend in Utrecht war es Zeit, zurück zum Hostel zu gehen. Die ganze Straße war voller Wasser. Die Rohre waren überflutet und für einen Moment dachten wir, dass wir uns in Venedig befanden.

Am nächsten Morgen war es Zeit, meine Lieblingsstadt in den Niederlanden zu besuchen: Amsterdam. Als wir ankamen, gingen wir zur nicht touristischen, aber wunderschönen Prinseneiland, nicht weit vom Hauptbahnhof entfernt. Auf jeden Fall empfehlenswert, wenn du dem geschäftigen Zentrum entfliehen möchtest.
Auf zur Prinsengracht, wo ich über die Geschichte der schönen, historischen Grachtenhäuser erzählte und für unsere Freunde eine Fotografin spielte. Zum Mittagessen gingen wir zum Pfannkuchenhaus „De Vier Pilaren“, das sich in der Nähe des Rijksmuseums befindet. Sehr gemütlich und sehr niederländisch. Das Essen war auch gut, daher empfehle ich das Restaurant!
Nach einer kurzen Pause im Vondelpark haben wir unsere Gruppe aufgeteilt. Katia und Deborah besuchten das Van Gogh Museum und Chem, Estefania, Elisa und ich besuchten den A’DAM Look-Out. Dies ist auf der anderen Seite von ‘t Ij, wo man die Fähre kostenlos nehmen können. Wenn du, wie ich, nicht genug von großen Höhen bekommen können, geht dann auf der höchsten Schaukel Europas! Dieser ist 100 Meter hoch und befindet sich oben auf dem A’DAM Look-Out. Wir verbrachten den Abend am Leidseplein, Rembrandtplein und im Red Light District. Besonders die Reaktionen unserer Freunde waren witzig, denn das Red Light District ziemlich einzigartig ist.

Am nächsten Tag ging Chem nach Hause und ich ging mit den andern wieder nach Amsterdam. Wir besuchten den Blumenmarkt, den Paleis op de Dam, Leidseplein usw. Danach dachten wir, dass es eine gute Idee wäre, nach Hause zu gehen. Diesmal würden wir die Nacht in meinem Haus in Schijndel verbringen. Ja, gut gelesen. Eine große Schlafparty in Schijndel. (Danke Mama und Papa, das bei uns zu Hause so viele erlaubt und möglich ist!) Auf Wunsch des Restes gingen wir wieder in die Snackbar. Wir haben viel gelachen und am nächsten Morgen gab es auch ein echtes niederländisches Frühstück mit weichen Brötchen, Schokoladestreusel, usw. Um 11 Uhr brachte ich die Leute nach Eindhoven, wo sie wieder in den Bus nach Kassel stiegen. Ich selbst blieb noch eine Woche in Schijndel.

Ich war froh, mit meiner Familie und meinen Freunden zurück zu sein. Ich habe eine Prüfungen wiederholt und bin mit Remco (der ebenfalls aus Leipzig zurückgekommen war), Noes und Cas ins Efteling gegangen. Diese Woche habe ich auch viele Tage mit Noes verbracht (und bin zur selben Zeit um 4.45 Uhr morgens mit ihr aufgestanden. Keine Sorge, ich bin danach wieder ins Bett gegangen J)

Also, liebe Freunde, welche Lehren aus dem Leben habt ihr heute alle von mir erhalten?
Ich höre es gerne in den Kommentaren!

Ich wünsche euch ein sehr schönes Wochenende und sollt ihr jemals denken: „Was würde Iris tun?“ Mach es! (Ausnahmen vorbehalten!)

Tschüss!
__________________________________________________________________________________
Je zou Sherlock Holmes moeten worden! Je hebt de Nederlandse vertaling gevonden, super! 
__________________________________________________________________________________

Zo, dat is al een hele tijd geleden! Was zeker lekker rustig zonder mij? Nu is het weer gedaan met de rust! Ja, het is enige weken geleden sinds mijn laatste blog (om precies te zijn bijna 2 maanden), maar daar had ik goede redenen voor. Ik heb weer genoeg meegemaakt om je weer de oren van je hoofd te kletsen. Ga er lekker voor zitten, buiten in het zonnetje, neem er een lekker drankje bij en geniet van deze blog!

Sinds de laatste keer dat ik heb geschreven, heeft Noes voor de eerste keer mij bezocht in Kassel. Voor de mensen die Noes niet kennen en dus mijn Instagram en Facebook niet genoeg stalken, wees gerust, ik haal je even onder die steen van Patrick vandaan. Ik mag Noes namelijk al zo'n anderhalf jaar mijn vriendin noemen! :)

Tijdens Noes haar bezoek aan Kassel heb ik gekookt (en de kip laten aanbranden terwijl ik de deur voor haar opendeed) en een bezoekje aan het bekende café/restaurant ALEX mocht natuurlijk niet ontbreken. We wilden ook graag nog iets actiefs doen. Wat een geluk dat Kassel ons dan kan verblijden met het prachtige Bergpark Wilhelmshöhe! Herkules wilde wederom mijn aandacht, dus zijn Noes en ik 532 traptreden naar boven gelopen. Wat was ik daar blij mee. Nee echt, het was een prachtige dag!

Ohja, Thjeu is ook nog op zijn eenhoorn naar Kassel gekomen! Meteen toen hij in ons appartement kwam werd hij aan het werk gezet, namelijk de barbecue in elkaar zetten! (Dankjewel nog Thjeu!) Ook met Thjeu zijn Chem en ik op de koffie bij Herkules geweest, en hebben we nog veel andere dingen gedaan! Thjeu kan me altijd laten lachen!

Laten we even doorspoelen naar de week daarna. (Voor de datumfreaks onder ons, 2 juni) Anita, Romy en Noes kwamen mij en Chem verblijden met een bezoek. We hadden besloten te gaan zwemmen en vertrokken naar het Auebad. Een supermooi zwembad, ook buiten! Enige nadeel is dat je geen drinken/snacks kan halen met een pinpas, op dat gebied stelt Duitsland ons soms nog teleur. Buiten stond er ook een duiktoren met diverse hoogtes, waarvan de hoogste 10 meter hoog.
Top, dacht Iris, ik ga van die 10 meter springen. Lekker naar boven lopen met Chem en Romy. Heerlijke steile trap waarbij je blijbent wanneer je het overleeft, stonden we daar, op 10 meter hoogte. Nadat Chem en Romy al waren gesprongen, was het nu mijn beurt om te springen. "Niet over de rand kijken, niet doen Iris, nee." Wat doe ik? Ik keek toch over de rand. Ik kan je zeggen, ik heb wel eens betere ideeën gehad. Springen of terug via de trap? Springen is sneller.
PLONS! Ik kwam verkeerd terecht, vol op mijn onderug. Ok, ik heb het even tijd gegeven. Toen ik mijn benen nauwelijks tot niet kon bewegen en ik geen lucht kreeg, was het tijd voor paniek. Badmeester en Noes sprongen meteen het zwembad in, Chem zwom meteen naar me toe. De badmeester had echter zijn Superman-cape om en sprong zo over hen heen en trok me naar de kant. Noes week niet van mijn zijde (ben ik heel dankbaar voor) en Anita, Romy en Chem zijn er ook bij gebleven. Na veel pogingen om op de kant te komen via de trap, besloten de badmeesters de ambulance te bellen. Uiteindelijk ben ik er toch op eigen kracht uitgekomen en werd ik de ambulance binnengereden. Ik wil even via deze weg al het ambulancepersoneel en de badmeesters bedanken, ze hebben super gehandeld en mijn dank is groot!

Nadat de röntgenfoto's gemaakt waren besloot ik papa en mama te bellen, die hebben nadien alles voor mij gedaan en echt dank jullie wel <3 . Bij de uitslag bleek dat ik mijn rug gekneusd had en dat ze me graag een nacht in het ziekenhuis wilde houden. Stiekem was ik daar wel blij mee, ons appartement heeft namelijk geen lift en ik zag mezelf nog niet naar de derde verdieping lopen. Die middag en avond heb ik veel lieve mensen om me heen gehad (Noes, Romy, Anita, Chem en Katia), hebben veel mensen mij gebeld en heb ik weinig geslapen die nacht, het was in het ziekenhuis namelijk best rumoerig. De volgende dag kwam Chem mij gelukkig ophalen en ik kan zeggen: Chem was ontzettend lief en hulpvol.

Laten we even doorspoelen naar de week daarna. (Voor de datumfreaks onder ons, 2 juni) Anita, Romy en Noes kwamen mij en Chem verblijden met een bezoek. We hadden besloten te gaan zwemmen en vertrokken naar het Auebad. Een supermooi zwembad, ook buiten! Enige nadeel is dat je geen drinken/snacks kan halen met een pinpas, op dat gebied stelt Duitsland ons soms nog teleur. Buiten stond er ook een duiktoren met diverse hoogtes, waarvan de hoogste 10 meter hoog. Top, dacht Iris, ik ga van die 10 meter springen. Lekker naar boven lopen met Chem en Romy. Heerlijke steile trap waarbij je blijbent wanneer je het overleeft, stonden we daar, op 10 meter hoogte. Nadat Chem en Romy al waren gesprongen, was het nu mijn beurt om te springen. "Niet over de rand kijken, niet doen Iris, nee." Wat doe ik? Ik keek toch over de rand. Ik kan je zeggen, ik heb wel eens betere ideeën gehad. Springen of terug via de trap? Springen is sneller. Ik kwam verkeerd terecht, vol op mijn onderug. Ok, ik heb het even tijd gegeven. Toen ik mijn benen nauwelijks tot niet kon bewegen en ik geen lucht kreeg, was het tijd voor paniek. Badmeester en Noes sprongen meteen het zwembad in, Chem zwom meteen naar me toe. De badmeester had echter zijn Superman-cape om en sprong zo over hen heen en trok me naar de kant. Noes week niet van mijn zijde (ben ik heel dankbaar voor) en Anita, Romy en Chem zijn er ook bij gebleven. Na veel pogingen om op de kant te komen via de trap, besloten de badmeesters de ambulance te bellen. Uiteindelijk ben ik er toch op eigen kracht uitgekomen en werd ik de ambulance binnengereden.

Ik wil even via deze weg al het ambulancepersoneel en de badmeesters bedanken, ze hebben super gehandeld en mijn dank is groot!

Nadat de röntgenfoto's gemaakt waren besloot ik papa en mama te bellen, die hebben nadien alles voor mij gedaan en echt dank jullie wel <3 . Bij de uitslag bleek dat ik mijn rug gekneusd had en dat ze me graag een nacht in het ziekenhuis wilde houden. Stiekem was ik daar wel blij mee, ons appartement heeft namelijk geen lift en ik zag mezelf nog niet naar de derde verdieping lopen. Die middag en avond heb ik veel lieve mensen om me heen gehad (Noes, Romy, Anita, Chem en Katia), hebben veel mensen mij gebeld en heb ik weinig geslapen die nacht, het was in het ziekenhuis namelijk best rumoerig. De volgende dag kwam Chem mij gelukkig ophalen en ik kan zeggen: Chem was ontzettend lief en hulpvol.

Nou, genoeg van mijn poging om Superman te zijn. Het volgende weekend reden Chem en ik naar Utrecht en Amsterdam met Elisa (IT), Deborah (IT), Katia (MEX) en Estefania (MEX). Een lange busrit later kwamen we aan in Utrecht, waar we de komende twee nachten zouden doorbrengen. Onze vrienden waren meteen verrast door alle fietsen! Ja, Nederland heeft meer fietsen dan inwoners. Ik liet hen de grachten, de kathedraal van Utrecht en de rest van het stadscentrum zien. Het leek alsof ze onmiddellijk verliefd werden op de stad. Als je internationale vrienden hebt die Nederland bezoeken, bezoek dan een snackbar. Onze vrienden genoten van de snacks, meestal mexicano's, frikandellen en kroketten. Na een gezellige avond in Utrecht was het tijd om terug te gaan naar het hostel. De hele straat was vol met water. De leidingen waren overstroomd en we dachten even dat we in Venetië waren.

De volgende ochtend was het tijd een van mijn favoriete Nederlandse steden te bezoeken: Amsterdam. Eenmaal gearriveerd gingen we naar het niet-toeristische maar prachtige Prinseneiland, niet heel ver van het Centraal Station. Zeker aan te raden wanneer je even het drukke centrum wilt ontlopen. Door naar de Prinsengracht, waar ik over de geschiedenis van de prachtige, historische grachtenhuizen heb verteld en even fotograaf speelde voor onze vrienden. Voor de lunch gingen we naar het pannenkoekenhuis "De Vier Pilaren", deze bevindt zich in de buurt van het Rijksmuseum. Erg gezellig en erg Nederlands! Het eten was ook erg lekker, dus ik raad het restaurantje aan! Na even rusten in het Vondelpark, splitsen we onze groep op. Katia en Deborah zouden het Van Gogh museum bezoeken terwijl Chem, Estefania, Elisa en ik de A'DAM Look-Out zouden bezoeken. Deze bevindt zich aan de overkant van 't Ij, waar je gratis met de veerpont naartoe kan. Wanneer je, net als ik, geen genoeg van grote hoogtes kan krijgen, ga schommelen op de hoogste schommel van Europa! Deze is 100 Meter hoog en staat boven op de A'DAM Look OUt. De avond hebben we op het Leidseplein, Rembrandtplein en bij het Red Light District doorgebracht. Vooral de reacties vn onze vrienden waren leuk, het Red Light District is namelijk best uniek.

De volgende dag ging Chem naar huis en ging ik samen met de rest weer naar Amsterdam. We hebben deze dag de Bloemenmarkt, het Paleis op de Dam en nog enkele pleinen bezocht. Hierna vonden we het tijd om naar huis te gaan. Deze keer zouden we bij mij thuis in Schijndel overnachten. Ja, goed gelezen. Een groot slaapfeestje bij mij. (Dankjewel papa en mama, dat veel bij ons thuis mag!) Op verzoek van de rest weer naar de snackbar geweest, veel gelachen en de volgende ochtend ook een echt Nederlands ontbijt met zachte broodjes, hagelslag en ander beleg. Ik heb rond 11 uur iedereen naar Eindhoven gebracht, waar zij weer op de bus zouden stappen.

Ik zelf ben nog een weekje in Schijndel gebleven. Ik vond het fijn om weer even terug te zijn bij mijn familie en vrienden, ik heb herkansingen gemaakt, ben in de Eteling geweest met Remco (die ook weer even terug was uit Leipzig), Noes en Cas. Deze week heb ik ook veel dagen doorgebracht met Noes (en dezelfde tijd opgestaan om 4.45 ontbijt gemaakt voor haar :) geen zorgen, ik ben daarna teruggegaan naar bed.) Na een heerlijke week houdt hier mijn verhaal ook op, anders houd ik niets meer over voor de volgende blog.

Dus lieve vrienden, welke levenslessen hebben jullie allemaal van mij gekregen vandaag?
Ik hoor het graag in de reacties!

Ik wens jullie een heel fijn weekend en mocht je ooit denken: Wat zou Iris doen? Doe het dan! (uitzonderingen daargelaten)

Liefs x

 

1 Reactie

  1. Annemiek:
    20 juli 2019
    Heerlijk verhaal weer. X